Neem gerust wat meer rust
Als het probleem zo simpel was op te lossen, zouden we nu allemaal liggen te zonnebaden op een tropisch eiland.
De uitspraak "neem gerust wat meer rust" lijkt paradoxaal omdat rust inherent iets is wat je neemt om te ontspannen, zonder dat er een gevoel van schuld of restrictie aan verbonden zou moeten zijn. Het idee dat je "gerust" iets kunt doen wat eigenlijk bedoeld is om zonder zorgen te gebeuren, kan een soort tegenstrijdigheid oproepen.
De zin kan ook overkomen als een onoprechte of ongevoelige suggestie, vooral als die gericht is aan iemand die al moeite heeft met ontspannen of het loslaten van verantwoordelijkheden. Mensen die het druk hebben of moeite hebben om rust te nemen, voelen vaak al een interne druk of schuldgevoel om productief te blijven. Dan klinkt de uitspraak als een loze bemoediging.
Daarnaast kan het een impliciete veronderstelling in zich dragen dat de persoon te weinig rust neemt, wat misschien niet het geval is of als bemoeizuchtig kan overkomen. Het kan dus een welluidende maar uiteindelijk lege uitspraak zijn, die voorbijgaat aan de echte behoeften en gevoelens van de ontvanger.
Ik zeg altijd tegen mijn clienten: "voor rust moet je eerst dood gaan". Dan heb je tijd zat om te rusten. Het is dezelfde paradox als : "Je mag niet oordelen". Oordelen is echt van levensbelang anders heb je geen identiteit en datzelfde geldt bij rust. Mensen verlangen na een drukke stressvolle periode naar een moment van rust. Zij vergeten dat zij zelf de regie in handen hebben om een moment van ontspanning toe te staan. Ook al staat de Koning voor de deur, dan kun je hem vragen even te wachten tot jouw moment er is om contact te maken of verder te gaan met dat wat je wilt doen.
Ik oordeel nu naar iedere hulpverlener die als advies geeft om rust te nemen. Doe dat niet: richt al je energie op het nemen van de regie. Daaruit komt er vanzelf een ontspannen dituatie en kun je jouw momentjes van rust uitkiezen.
